بیت المال| خاطره ای از دانش آموز شهید "مهدی موسی زاده"

بیت المال
  روزي از روزهاي دوران آوارگي، در مهرماه سال 1363، ساعت دو بعدازظهر تعداد زيادي سبد حمايتي از طرف مركز هلال ‌احمر شهر ايلام توسط يك دستگاه خاور، به روستاي سيرانه در شهرستان ملکشاهی ارسال شد . سبدهاي حمايتي شامل كارتن‌هاي پر از موادي مانند : نان، روغن، چاي، قند و مواد شوينده بودند؛ البته در بعضي از كارتن‌هاي اهدايي مردم طلا نيز پيدا مي‌شد كه نشان مي‌داد مردم حتي از اهداي طلاهاي خود دريغ نكرده بودند. مهدي از بالاي خاور وسايل و كارتن‌ها را به مردم روستا تحويل مي‌داد . به نزد مهدي رفتم و به او گفتم : منم مثل بقيه، جنگ‌زده به حساب ميام، از اين سبدهاي حمايتي به منم تعلق مي‌گيره؟ ! مهدي طوري كه من ناراحت نشوم، به من نگاه كرد و با لبخند گفت : صیدمحمد جان شما نيسان داري و روزي 200 تومن با اون كار مي‌كني و مي‌توني براي خانواده‌ات غذا، دارو و وسايل ديگه رو تهيه كني. اين سبدها براي مردم‌اند و به شما چيزي تعلق نمي‌گيره او حتي به شوخي گفت : تا عصر اين‌جا بموني از اين سبدها رو بهت نمي‌دم.
من و خانمم  آن‌جا رفته بوديم، مهدي خانمم را صدا زد و گفت : مشهدي سميه صبر كن، شما به گردن همه‌ي ما دَين داري و توي خونه و براي رزمنده‌‌ها بسيار زحمت مي‌كشي . بمان اگه از بسته‌هاي حمايتي ماند و به تمام روستا رسيد، يه كارتن هم به شما مي‌دهم . نزديكي‌هاي غروب كه هوا داشت كم‌كم تاريك مي‌شد، مهدي، ‌خانمم را صدا زد و يك بسته به او داد. براي ما قابل افتخار بود كه مهدي با توجه به سن كمي كه داشت به بيت‌المال نگاه ويژه و اعتقاد محكمي داشت.